نگاهی به مفهوم جمع سپاری و نوآوری باز
این روزها دو اصطلاح «نوآوری باز» و «جمع سپاری» را زیاد می شنویم. اما ارتباط این دو مفهوم چیست؟ آیا معنای یکسانی دارند؟ آیا متفاوت هستند؟ یا یکی زیر مجموعه دیگریست؟ شاید در پاسخ به این پرسش ها بهترین جواب این باشد که «بستگی دارد!» زیرا با وجود تعاریف متفاوت جمع سپاری و نوآوری باز، این دو مفهوم اشتراکات زیادی دارند.
نوآوری باز به معنای مراجعه یک بنگاه به خارج از مرزهای فیزیکی خود برای شناسایی و کسب نوآوریهای تازه است که میتواند در قالب یک مفهوم، مهارت، فناوری و … باشد. در مقابل، جمع سپاری فرآیندی است که در آن یک بنگاه از ظرفیت جامعه برای شناسایی روندها، مفاهیم نوین، ایده ها و طرح ها در جهت توسعه و بازاریابی محصولات و خدمات جدید خود کمک می گیرد.
با مثالی از ماهیگیری می توان تفاوت ظریف دو مفهوم «جمع سپاری» و «نوآوری باز» را بهتر توضیح داد. جمع سپاری مانند پهن‌کردن یک تور ماهیگیری بسیار بزرگ در دریاست که فراتر از مشتریان یا مخاطبان همیشگی بنگاه، بخش بزرگی از جامعه و عموم مردم را هدف قرار میدهد. به بیان دیگر در جمع سپاری ما به دنبال روندها و ایده هایی هستیم که از بطن جمعیتی انبوه استخراج می‌شود؛ جمعی بسیار بزرگتر از آنچه که با بررسی مخاطبان و مشتریان معمولی می توانیم به آن برسیم. اما نوآوری باز شبیه روش ماهیگیری در قطب است که در آن، جامعه مخاطب محدود و خاصی هدف قرار داده می‌شود که حدس می زنیم توان حل مشکلات نوآورانه فعلی بنگاه را دارند، مشکلاتی که بنگاه نمی تواند به تنهایی آن ها را حل کند؛ افرادی مانند پژوهشگران، فناوران یا شرکت های دانش بنیان کوچک و متوسط.
با این تعریف، بنگاه ها می‌توانند از جمع سپاری برای شناسایی مسائل نوآورانه یا راه‌حل هایی که جنبه عام‌تر و مفهومی تری دارند، استفاده کنند. اما در مورد نیازهای خاص تر و ویژه تر، روش های مبتنی بر نوآوری باز مانند RFP (فراخوان پیشنهاد طرح) پلتفرم‌هایی مانند ناین‌سیگما (یا استفاده از کارگزارانی مانند آی‌چلنج) موثرتر خواهد بود. به‌ویژه زمانی که مانند آی‌چلنج، امکان دسترسی به شبکه گسترده ای از ارایه‌دهندگان بالقوه راه‌حل های فنی وجود داشته باشد؛ مانند دانشجویان و اعضای هیات علمی، مخترعان، اعضای بنیاد نخبگان، شرکت های دانش‌بنیان و سایر فناوران مستقل.
برای مطالعه بیشتر در زمینه جمع سپاری و نوآوری باز کلیک کنید.
